Zelforganisatie

ZELFORGANISATIE

Vorige week zag ik weer een nestje eendenkuikens, waarschijnlijk net uit het ei gekropen. Ik telde 11 donzige beestjes die luid piepend de sloot verkenden. Sommigen bleven bij elkaar, de meesten gingen er alleen op uit. Terwijl de kuikens alle kanten uitzwermden, dobberde moeder eend rustig in het water.

Een dag later zag ik een hongerige reiger aan de slootkant. Het leek alsof hij stond te wachten op zijn kans. In het troebele water zag ik af en toe een karper traag voorbij zwemmen. Ik telde nog maar 5 kuikens, die allemaal dicht bij elkaar bleven. Als er toch eentje te ver afdwaalde, riep moeder eend het kuiken met luid gekwaak terug.

In mijn hoofd ontstond de vergelijking met zelforganisatie, de beweging die Nederland gestaag verovert. Het concept is mooi: medewerkers krijgen en nemen ruimte, verantwoordelijkheid en vertrouwen. Het resultaat: de productiviteit neemt toe en de bedrijfsresultaten gaan omhoog.

LEEF!

Leef alsof het je laatste dag is! Alsof morgen niet bestaat!
Maar wat als er geen morgen is? Haalt dat dan het echt het beste in je naar boven? Of is de verleiding te groot en huur je, uiteraard onder een valse naam, een mooie dure auto? Waarmee je vervolgens in stijl arriveert bij het Amstel Hotel voor een chique diner dat je vanzelfsprekend ook niet betaalt? Als er geen morgen is, heeft je gedrag immers ook geen consequenties voor jou.

Spiegeltje spiegeltje…

Op sommige dagen zouden je collega’s echt een voorbeeld aan je kunnen nemen. Neem zo’n dag als vandaag: je komt op kantoor, waar een aantal collega’s je staat op te wachten. Hoewel je maar 10 minuten te laat bent voor het teamoverleg, kijken ze je geïrriteerd aan. Zuchtend vraag je je af waar ze zich zo druk om maken. Nu jij een tussenstop hebt gemaakt bij je favoriete coffeebar en met een large latte macchiato het pand binnenstapt ben je relaxed. En daardoor veel beter in staat je te concentreren op je werk. Zouden je collega’s ook eens moeten doen!